تجلیل از بزرگان ادبیات کرمان در جشنواره سوره

توسط
محمدعلی علومی(همشهری بمی)، افسانه شعبان‌نژاد و محمد شریفی‌نعمت‌آباد از ادیبان بزرگ کرمانی در جشنواره شعر و داستان جوان سوره تجلیل شدند.
به گزارش خبرگزاری فارس از کرمان، ظهر امروز و در آیین افتتاح دوازدهمین جشنواره شعر و داستان جوان سوره در کرمان از محمدعلی علومی، افسانه شعبان‌نژاد و محمد شریفی‌نعمت‌آباد تجلیل شد.
جشنواره شعر و داستان جوان سوره هر سال در یکی از استان های کشور برگزار می شود تا با تمرکز زدایی بتواند انگیزه و مشوقی برای استعدادهای ادبی شهرستان های کشور باشد.
این جشنواره همچنین هر سال و همزمان با مراسم افتتاحیه از پیشکسوتان و مفاخر ادبی استان میزبان تجلیل می کند تا با این حرکت هم زحمات بزرگان ادبیات کشور را ارج نهاده و هم معرفی دوباره ای از این بزرگان به جوانان عرصه ادبیات و مردم استان باشد.
یک کرمان‌شناس در آیین تجلیل از ادیبان بزرگ کرمانی در دوازدهمین جشنواره شعر و داستان جوان سوره اظهار داشت: دامان کرمان در گذر تاریخ همواره یادآور نام‌وران بزرگوار و پروردگاه مردان و زنانی است که هر کدام‌شان به تنهایی به عنوان مفخر یک جامعه بسنده می‌کند، مردان و زنانی که نام بلند کرمان را بر سه تیغ پویایی رقم زدند، مردانی که کریمانه دامان علم و ادب و فرزانگی را رها نکردند و از مهد تا لحد کوشیدند تا رسالت خود را آنگونه که باید و شاید به انجام برسانند.
محمدعلی گلاب‌زاده بیان داشت: از قرن دوم و سوم هجری گرفته که محمد بن بحر نرماشیری بزرگ‌ترین فقیه قرن سوم و یا محمد بن عیسی ماهانی بزرگ‌ترین ریاضی‌دان قرن سوم هجری گرفته تا عماد فقیه کرمانی، خواجوی کرمانی، فواد کرمانی و معاصران و اگر بخواهم نام ببرم، مثنوی 70 من کاغذ می‌شود، همه اینها کسانی هستند که نام بزرگ کرمان را ماندگار کرده‌اند.
محمدعلی علومی؛ تمثیلی از یک کرمانی اصیل و ساده
وی به معرفی محمدعلی علومی، افسانه شعبان‌نژاد و محمد شریفی‌نعمت‌آباد از ادیبان بزرگ کرمانی پرداخت و افزود: چه کسی است که نداند، محمدعلی علومی در پهنه علوم چه خوش درخشیده است.
این تاریخ‌پژوه کرمانی عنوان کرد: محمدعلی علومی در گوشه گمنامی از خاک زر ریز بم دیده به جهان گشود و نام این دیار را بلندآوازه کرد.
گلاب‌زاده یادآور شد: علومی در محله قدیمی دشتو، روزگاران کودکی را پای بی‌بی‌های محله نشست و داستان‌های آنها را گوش داد و در ذهن کوچک خود سپرد تا در روزگار بزرگی، بزرگی خود را در رهگذر بازسازی این داستان‌ها اثبات کند.
وی ابراز داشت: محمدعلی علومی سال‌ها از شاگردان مرحوم انجوی‌شیرازی بوده، مدتی در رشته حقوق تحصیل کرده، گریزی به نقاشی زده و بعد به دانشگاه هنرهای زیبا رفته و از همه زیبایی نوشتن و آن هم داستان‌ها طنز را برگزیده است.
گلاب‌زاده خاطر نشان کرد: داستان‌های علومی آنقدر دلنشین و زیبا است که زمانی از ابتدا تا انتهای این داستان‌ها را می‌خوانی، تصویری از یک لبخند بر لب‌‌های آدمی نقش می‌بندد.
وی متذکر شد: من علومی را با این نوشته‌ها نمی‌شناسم، بلکه علومی تمثیلی از یک کرمانی اصیل، مخلص، صادق و صاف و ساده است و وی این ویژگی‌ها را در محبوبیت چهره‌اش به تصویر کشیده و همه این ارزش‌ها با دیدن علومی در ذهن انسان متجلی می‌شود.
(ˈمحمدعلی علومیˈ نویسنده و محقق معاصر متولد 1340 شهر بم است. علومی پس از طی تحصیلات ابتدایی و متوسطه سال 1358 وارد دانشگاه تهران شد و در رشته علوم سیاسی به تحصیل پرداخت. تحصیل در دانشگاه تهران، زمینه مهاجرت علومی را به سوی تهران فراهم کرد.
آثار علومی شامل فیلمنامه کودک براساس پیوند زندگی واقعی مردم با افسانه ها، مجموعه ای از داستان های کوتاه (مندرج در ماهنامه های ادبی)، همچنین بعضی نوشته ها که او شبیه به شعر می نامد است.
از او مقالات متعددی نیز در معرفی ادبیات کهن و داستان های شاهنامه و معرفی نحوه نگاه و طرز داستان نویسی کهن چاپ شده است.
از جمله آثار محمدعلی علومی می توان به رمان های معروف سوگ مغان، آذرستان، شاهنشاه در کوچه دلگشا، اندوهگرد، من نوکر صدامم، طنز در آمریکا، وقایع‌نگاری بن ‌لادن , پریباد,خانه کوچک,”قصه های غزیب ,مردمان عادی”  و ˈفرهنگ عوام دارالامانˈ مجموعه ای از داستان های کوتاه طنز,بررسی طنز ایران از مشروطه به بعد و بسیاری آثار پژوهشی دیگر در زمینه های طنز و اسطوره شناسی . اشاره کرد.)
تبلور قهقهه‌های کودکانه در شعرهای افسانه شعبان‌نژاد
این نویسنده کرمانی درباره افسانه شعبان‌نژاد یادآور شد: شعبان‌نژاد از گوشه‌ای از خاک شهداد برخاست، شهداد، سرزمینی که تاریخ 5 هزار ساله‌اش زیور همه روزگاران است.
گلاب‌زاده اضافه کرد: شهدادی که 5 هزار سال پیش از این زینت‌آلاتی که به دست مردمان پرتلاشش ساخته می‌شد در بین‌النهرین زینت زنان بود و امروز کلام این بانوی ارزشمند زینت‌بخش صحیفه شعر و ادب است.
وی گفت: کلام شعبان‌نژاد روان است و به ویژه اینکه با کودکان محشور است، قهقهه‌های کودکانه و معصومیت کودکانه را در واژه‌واژه شعرش می‌توان یافت.
(افسانه شعبان نژاد (متولد 1342 در شهراد) شاعر و نویسنده ادبیات کودک و نوجوان است. وی کارشناس رشته زبان و ادبیات فارسی و کارشناس ارشد رشته ادبیات نمایشی است.
شعبان نژاد فعالیت خود را در حوزه ادبیات کودک و نوجوان از سال 1360 با یکی از نشریات امور تربیتی تهران آغاز کرد و مدتی به عنوان سردبیر برنامه خردسالان و برنامه بچه های انقلاب در رادیو مشغول به کار بود.
سردبیری مجلات رشد نوآموز و رشد دانش آموز و عضویت در شورای شعر کیهان بچه ها از مسئولیت های قبلی او بوده و تاکنون حدود 120 عنوان کتاب در حوزه شعر و داستان برای کودک و نوجوان از این نویسنده مشهور منتشر شده است.
ˈصدای صنوبرˈ، ˈبهار گمشدهˈ، ˈسایه های مهربانˈ و ˈبزرگراهˈ از آثار شعبان نژاد است که به صورت رمان برای نوجوانان به چاپ رسیده است. ˈنه من نمی ترسمˈ، ˈپونه ها و پروانه هاˈ ،ˈخوش به حال ماهی هاˈ، ˈجوجه زرد تپلیˈ، ˈیک کاسه شبنمˈ، ˈ شکوفه های برفیˈ ˈسوسکی خانم کجا می ری؟ˈ، ˈگریه نکن کلاغکˈ، ˈنازدونهˈ، ˈبرگ پونهˈ، ˈچکه چکه اشکˈ، ˈبزغاله ام کجا رفت؟ˈ، ˈننه طلا و نازگلˈ، ˈخونه خاله کدوم وره؟ˈ، ˈموش موشی تندتر بروˈ، ˈزمستان و عمه قزیˈ، ˈخورشید خانم کجاییˈ، ٰˈنمکو و اخموخانˈ، ˈچتر گلبرگ هاˈ، ˈماه گل بهتر از گلˈ، ˈفریاد کوهˈ، ˈابر اومد باد اومدˈ، ˈ آشنای غنچه هاˈ، ˈباغ هزار دخترونˈ، ˈبابا و بارانˈ، ˈجشن گنجشک هاˈ، ˈیک آسمون، دو آسمونˈ، ˈکلاغه کجاست؟ روی درختˈ، ˈخانم چمن و درخت زردآلوˈ، ˈآشنای غنچه هاˈ، ˈشیشه آوازˈ، ˈالنگوهای قرمزˈ، ˈیار پنهانˈ، ˈدختر کدو تنبلˈ، ˈباغ فرشته ها ˈ، ˈبهار گمشدهˈ، ˈصدای صنوبرˈ، ˈزنبور و سیب قرمزˈ، ˈشب یلداˈ، ˈهدیه خاله نگینˈ و ˈتپل، مپل، دسته گلˈ تعدادی از آثار شعبان نژاد برای کودکان است.
افسانه شعبان نژاد سال 1385 جایزه نخست بخش شعر کودکان و نوجوانان جشنواره فجر را دریافت کرد.)
وقتی باغ اناری جایگزین باغ پسته شد
این کرمان‌شناس در مورد محمد شریفی‌نعمت‌آباد گفت: شریفی‌نعمت‌آباد در بهرمان رفسنجان به دنیا آمد و در میان نعمت‌های نعمت‌آبادش به ویژه طلای سبز و لبخند پسته رفسنجان، او سبزی اندیشه و لبخند روزگاران را برگزید.
گلاب‌زاده با اشاره به نگارش کتاب باغ اناری توسط محمد شریفی‌نعمت‌آباد ادامه داد: شریفی‌نعمت‌آباد به جای باغ‌های پسته آنچنانی که بر شاخسارشان اسکناس‌های سبز را نشانه می‌روند به باغ اناری روی آورد، باغ پسته را رها کرد و باغ اناری را برگزید که سومین چاپ این کتاب هم منتشر شده است.
وی تصریح کرد: محمد شریفی‌نعمت‌آباد توانسته است در مقوله‌های مختلف میدان‌داری کند و این امر مهمی است.
(محمد شریفی نعمت آباد (زاده 1340 در بهرمان رفسنجان) نویسنده، شاعر و مدرس دانشگاه آزاد اسلامی رفسنجان است.
از آثار شریفی نعمت آباد می توان به مجموعه شعر ˈسقوط پر در بارانˈ، مجموعه داستان ˈباغ اناریˈ، مجموعه شعر ˈمگر سکوت خداوندˈ، مجموعه شعر ˈجزیره های معطلˈ و ترجمه کتاب هایی همچون ˈاسطوره های سرخ پوستان آمریکاˈ، ˈیونان در عصر مفرغˈ، ˈعصر مفرغ در اروپاˈو ˈایران در شرق باستانˈ اشاره کرد.)
سخنان نویسنده کرمانی درباره سیاست امروز و دیروز
محمدعلی علومی از نویسندگان برتر ایرانی و صاحب سبک هم با لهجه شیرین کرمانی در این آیین با بیان اینکه صحبت‌های من قدری شوخی و قدری جدی است، بیان داشت: همه مردم حاشیه کویر خیلی طنزپرداز هستند.
این کرمان‌شناس گفت: واقعا می‌دانم، لطف کردید، اما این تقدیر شایسته بنده نیست، زیرا می‌گویند، کرمانی‌ها غریب‌پرست هستند، می‌خواهم این رسم ور بیفتد.
این نویسنده عنوان کرد: حجت‌الاسلام حجتی‌کرمانی را ناچارم به شما جوانان معرفی کنم، نسل ما آموزگارانی داشتند که سعی می‌کردند پیرو این آموزگاران باشند.
Oloumi2

وی در مورد محمدعلی گلاب‌زاده عنوان کرد: گلاب‌زاده نفر دوم بعد از باستانی‌پاریزی است که تاریخ را حفظ کرده است.
علومی یادآور شد: من این جایزه را به قول قدیمی‌ها به ریش نمی‌گیرم و این جایزه تقدیم می‌شود به همه شما، به محمدعلی جوشایی، به محسن بنی‌فاطمه و ….
از کویر آمده‌ام…
افسانه شعبان‌نژاد هم در این آیین با قدردانی از دست‌اندرکاران مراسم تجلیل از سه ادیب کرمانی اظهار داشت: امیدوارم لیاقت این تقدیر را داشته باشم.
Shabaan nejhad
وی همچنین این شعر را خواند:
از کویر آمده‌ام، ساکتم، مثل کویر/حرف‌هایم همه در پشت نگاهم جاری است/ هرچه دارم همه در باغ دلم پنهان است/ کوله بارم خالی است
آن پستچی دیوانه
محمد شریفی‌نعمت‌آباد هم که جزو آدم‌های کم‌حرف اما عمل‌گرا است در این مراسم بیان داشت: خودم را لایق این تجلیل نمی‌دانم.
Sharifi
وی سخنانش را با این مطلب به پایان رساند: نامه‌ای برایت نوشتم از جزیره‌ای که پستچی دیوانه‌اش نامه‌ها را باز می‌کرد، از آنها قایق می‌ساخت به دریا پرتاب می‌کرد و قاه‌‌قاه می‌خندید.
خبرگزاری فارس
93/4/1

نظرات